نامسلمان

جوامع پیشرفته و متمدن از آثار تاریخی خود حفاظت کرده و آن را نشانه‌ای از دیرینه تاریخی و ریشه‌های تمدن خود به شمار می‌آورند. و دلیل ریشه‌دار بودن حرکت فرهنگی خود می‌دانند، لذا جهت حفظ و حراست و ترمیم این آثار سعی و کوشش بسیار به خرج می‌دهند. با این وصف، در بخشی از سرزمین اسلامی، نه تنها بر حفظ و ترمیم این آثار اهتمام ورزیده نمی‌شود، بلکه همة آثار را محو می‌کنند. نمونة‌ آن، حاکمیّت مذهبی در مدینه و مکه است. توضیح اینکه:
با سیطرة سیاسی آل سعود بر حجاز و استقرار وهابیان آثار اسلامی و کلیة بناها وگنبدها ویران و محو شد و زیارت زائران مورد کنترل و مراقبت مفتیان وهابی قرار گرفت و با تخریب قبرستان بقیع و دیگر آثار مذهبی به بهانه مبارزه با شرک به محو آثار باستانی باقی مانده از پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ و مسلمانان صدر اسلام پرداختند.
اینک برخی از آثار اسلامی ویران شده در طول حاکمیت رژیم سعودی را فهرست‌وار از نظر می‌گذرانیم:
قبرستان المعلاة درمکه مکرمه که مقبره برخی از یاران وفادار پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ در آن قرار دارد. (همچون مقبرة ام المؤمنین، خدیجه بنت خویلد ـ سلام الله علیها ـ ، مقبره آمنه بنت وهب، مادر پیامبر گرامی اسلام ـ صلی الله علیه و آله ـ و مقبره ابوطالب ـ علیه السلام ـ پدر گرامی امیر مؤمنان ـ علیه السلام ـ و عبدالمطلب و پسران پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ و عده‌ای دیگر از اصحاب و علماء و بزرگان فریقین)
مقبره حضرت حوا در جده، مقبره، پدر پیامبر حضرت عبدالله در مدینه منوره،
بیت الاحزان خانه‌ای که فاطمه زهرا ـ سلام الله علیها ـ در آن جا به سوگ پدرش می‌گریست.
مسجد سلمان فارسی در مدینة منوره،
مسجد ردّ الشمس در مدینه منوره،
جایگاه نفس الزّکیه در مدینه منوره، خانة رسول الله در مکه خانه‌ای که حضرت ـ صلی الله علیه و آله ـ هنگام هجرت به مدینه منوره در آن مستقر شدند،
خندقی که مسلمانان در غزوه احزاب حفر نمودند،
مقبرة پیامبر خدا یسع ـ علیه السلام ـ در روستای اوجام در قطیف.
مسجد جوانا در احساء دومین مسجدی بود که پس از مسجد رسول الله در آن نماز جمعه برگزار شد، مسجد عباس بن علی ـ علیه السلام ـ در روستای مطیرفی در احساء.
خانه‌ای که در آن پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ در شعب هواشیم در مکه مکرّمه متولد شد،
خانه‌ حضرت خدیجه بنت خویلد ـ سلام الله علیها ـ در مکه مکرمه،
خانه حضرت زهرا ـ سلام الله علیها ـ در کوچه حجر در مکه مکرمه،
خانه حمزه بن عبدالمطلب عموی گرامی پیامبر،
خانة ارقم، خانه‌ای که در آن پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ و یارانش در آغاز بعثت گرد می‌آمدند،
قبور شهدای بدر و جایگاهی که برای پیامبر در غزوه بدر نصب نمودند،
خانه‌ای که حضرت امام حسن ـ علیه السلام ـ و امام حسین ـ علیه السلام ـ در آن متولد شدند،
دیوار اطراف شهر مدینه منوّره،
خانه  حضرت امام جعفر صادق ـ علیه السلام ـ در مدینه منوّره،
محلة بنی هاشم در مدینه منوّره،
مسجد ثنیّة الوداع،
مسجد ابغله،
و دهها و بلکه صدها آثار اسلامی دیگر تخریب گردید.

از سوی دیگر رژیم سعودی از آثار یهودیان در مدینه منوّره حفاظت و نگهداری می‌کند، از جمله دژ کعب بن الاشراف که یکی از آثار یهودیهای مدینه است به شدت مورد حفاظت قرار گرفته و تابلو هشدار دهنده‌ای در کنار آن قرار دارد که روی آن نوشته است:
هشدار منطقه آثار باستانی: متجاوزان بر آن طبق قانون مجازات وارده و قانون آثار مبتنی بر حکم پادشاهی به شماره 2619 و تاریخ 12/6/1392 هجری قمری مورد تعقیب قرار می‌گیرند.[1]
چون وهابیون بر مدینه منوّره مستولی شدند، گنبدهای موجود در بقیع از جمله گنبدهای ائمه را تخریب کردند و تنها به گنبد پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ تعرض نکردند.
در شهر مکه بر مردم یورش بردند و تمام ذخائر حجرة نبوی و جواهرات آن را به غارت بردند. وهابیون چهار صندوق را از جواهرات، الماس و یاقوت گرانبها پر کردند، از جمله آن جواهرات چهار شمعدان زمرد بود که به جای شمع یک قطعه الماس در آن تعبیه شده بود که در شب می‌درخشید. حدود صد شمشیر که غلاف آنها از طلای خالص ساخته شده و دسته‌هایی با یاقوت، زمرد و سنگهای گرانبها تزین شده بود، شمشیرها از آهن معروف ساخته شده و نام پادشاهان و خلفای پیشین بر آنها حک شده بود.

به هنگام محاصره شهر مدینه منوّره ابتداء قبر حمزه و زیارتگاه آن را که در خارج شهر مدینه بود تخریب کردند. در آن زمان شایع شده بود که وهابیون به سوی گنبد قبر پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ تیراندازی کردند و تمام گنبدها و آرامگاه‌ها و مزارهای داخل شهر مدینه منوره و حومة آن را ویران ساختند. از جمله قبور ائمه بقیع که قبر عباس عم رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ جزو آنها بود. دیوارهای آن را ویران کردند، تمام صندوق‌ها و قفس‌هائی را که بر سر قبرها نهاده شده بود برداشتند و جز یک سنگ به عنوان نشان قبر چیزی باقی نگذاشتند.

گنبدهای قبر عبدالله و آمنه والدین رسول الله ـ صلّی الله علیه و آله ـ را از بین بردند و قبور عثمان بن عفان و اسماعیل بن جعفر الصادق ـ علیه السلام ـ و مالک امام دارالهجره و قبور عدة دیگری که برای جلوگیری از اطاله کلام از ذکر نام آنها خودداری می‌کنیم را تخریب کردند.[2]
خلاصه اینکه تمام گنبدها و مزارها و آرام‌گاه‌های شهر مدینه و حومه آن و بقیع را به نابودی کشیدند. ازجمله قبر حمزه عم پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ و دیگر شهدای جنگ احد به طوری که از محل شهادت حمزه و دیگر شهدا و مسجدی که در کنار آن بود، اثری باقی نماند، زیارت کنندگان جز تلّی از خاک در یک صحرای برهوت چیزی مشاهده نمی‌کنند.

اگر ترسی از عاقبت کار نداشتند، آرامگاه پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ را نیز تخریب می‌کردند، زیرا علی‌رغم تعلق خاطر شدید مسلمانان به قبر پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ وهابیون آن را چیزی در ردیف بقیه قبور می‌دانستند و در فتواها و استدلال‌های خود استثنائی برای پیامبر و غیر پیامبر قائل نبودند، اما آن چیزی که پادشاه آنان در روزنامه‌ها اعلام کرد، دائر بر اینکه برای ضریح و گنبد رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ احترام قائل است با اعتقادات آنان مطابقت ندارد و هدف از آن گفته آرام کردن مردم و جلوگیری از قیام جهان اسلام علیه آنان بود.
اگر عامل ترس نبود آنها از تخریب گنبد قبر پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ باز نمی‌ماندند. حتی شاید آن را زودتر از بقیه ویران می‌ساختند، آنها بهانه و عذر می‌آورند که گنبد متعلق به مسجد و نه قبر پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ می‌باشد، مردم را از نزدیک ‌شدن به قبر رسول الله و اهل بیت منع کردند.
مأمورانی را با چوب دستی بر سر قبر رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ گماردند تا مانع نزدیک شدن زایران به قبر شوند و اجازه لمس و بوسه زدن به مردم را ندهند، مگر کسانی که چند درهمی به عنوان رشوه به آن مأموران بدهند. در این صورت به زایران اجازه می‌دادند که به قبر پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ نزدیک شده آن را لمس و بر آن بوسه زنند، سپس با سرعت از محل دور شوند.
پس از تخریب تلگراف‌های اعتراض آمیز از عراق، ایران و دیگر کشورها به سوی آنها سرازیر شد، دانشگاه‌ها در اعتراض به این امر درسهای خود را تعطیل کردند و مجالس عزاداری و سوگواری در کشورهای اسلامی در اعتراض به این اقدام زشت برپا شد.

قداست بقیع از دیدگاه بزرگان اهل سنت
پس از هجرت مکیان به مدینه و تشکیل جامعه مسلمانان، بقیع تنها قبرستان مسلمانان شد و به گذر زمان بسیاری از اهل بیت، صحابه، تابعین و زهاد و شخصیت‌های مشهور را در سینة خود جای داد و بدین منوال به مقدس‌ترین مقابر مسلمانان در عالم اسلام تبدیل شد. اهمیت این تقدس، مستند به رفتار و گفته‌هایی است، که همواره حضرت محمد ـ صلی الله علیه و آله ـ پیامبر اسلام نسبت به آن اعمال و اظهار می‌داشته است.
1. در صحیح مسلم، کتاب الجنائیز، ج 4، ص 40، ج 7، 8، با شرح امام نووی، از محمد بن قیس بن منحرمة بن المطلب آورده است که پیامبر گفت: به من گفته شد که: (ان ربک یأمرک ان یأتی اهل البقیع فتستغفرلهم) آن گاه مسلم به متن دعای پیامبر از عایشه اشاره می‌کند که چون در برابر قبرستان بقیع می‌ایستاد می‌فرمود: السلام علیکم دار قوم مؤمنین و اتاکم ما توعدون غدا مؤجلا و انا ان شاء‌الله بکم لاحقون؛ سلام بر شما ای وطن مؤمنان خداوند، آنچه که بر شما وعده داده بود عطا فرمود و انشاء الله ما نیز به شما ملحق خواهیم شد.
امام نووی در شرح صحیح الامام مسلم، ج 4، ص 306 ـ 311 حاشیه کتاب: (ارشاد الساری) ذیل حدیث مذکور گفته است: «و فی الحدیث دلیل لاستحباب زیارة القبور و السلام علی اهلها و الدعا»؛ در این حدیث دلیل مستحب دانستن زیارت قبرها و سلام کردن بر خفتگان در آن و دعا کردن و رحمت فرستادن بر ارواح آنان است. زیرا پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ تأکید کرد (اللهم اغفر لاهل بقیع الفرقد) از این روی امام نووی به فضیلت زیارت قبور بقیع صحه می‌نهد.

2. نسائی در سنن، حدیث مفصلی را از همسر پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ عایشه ثبت کرده است که اولاً پیامبر اعلام کرده بود: (امرنی ان آتی البقیع فاستغفرلهم و یا: (انّی بعثت الی اهل البقیع لاُصلّی علیهم)؛ آن گاه به دعای پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ اشاره کرد که او در برابر گورستان بقیع ایستاد و گفت: «السلام علی اهل الدّیار من المؤمنین و المسلمین یرحم الله المتقدمین منّا و المتأخرین و انّا ان شاء الله بکم لاحقون[3] سلام بر صاحبان دیار از مؤمنان و مسلمانان، خداوند رفتگان دور و نزدیک شما را بیامرزد و ان شاء الله ما نیز به شما ملحق خواهیم شد.
ما به ذکر دو نمونه اکتفا می‌کنیم و این نکتة اساسی را تذکر می‌دهیم که با توجه به قداست این اماکن آیا تخریب آنها رواست!!! آیا وجود قبر پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ شرک است؟ آیا آثاری همانند صفا، مروه، زمزم، مقام ابراهیم، حجر اسماعیل و... دلالت بر شرک دارد؟! مگر نمی‌توان از آثار موحّدان راستین به توحید رهنمون شد؟ شیعیان و عدة زیادی از اهل سنّت کشورهای اسلامی بر این باورند که این آثار زحمات طاقت‌فرسای پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ و صحابه و بزرگان مسلمین را برای ما یادآوری می‌کند. و هیچ یک از مسلمانان، قبر و گنبد و بارگاه را پرستش نمی‌کنند تا گفته شود اینها مظاهر شرک است و به جهت اهمیت مبارزه با شرک باید تخریب شوند!
در نتیجه: تمام علمای شیعه و علمای اهل سنت به زیارت قبور بقیع و قبور ائمه معصومین و قبور مؤمنین ارج نهاده‌اند، و دلیل زیارت قبور را دلیل استحبابی می‌دانند، و لکن تخریب بقیع به دست رژیم آل سعود و وهابیت یک نوع مبارزه منفی علیه مسلمین و بالاخص شیعیان جهان است.
---------------------------------------------------------
پاورقی :
1. مجله بقیع، سال چهارم، 1369 ش، شماره 61.
2. امین، سید محسن، کشف الارتیاب فی اتباع محمد بن عبدالوهاب، چاپ دوم، 1382، 1952 م.
3. نسائی، سنن، بیروت، المکتبه العلمیه، ج4، ص91.